In de slachtofferrol zitten, je kent het vast wel van mensen in je omgeving. Mensen die slachtoffer zijn geworden van een ongeluk of van een andere nare situatie. Die ze niet van zich af kunnen zetten, helemaal in vastzitten.
Maar wist jij dat je zelf ook slachtoffer kunt zijn zonder dat jij jezelf daar bewust van bent? Slachtoffer zijn van de traumatische gebeurtenis in de baarmoeder, die opgeslagen ligt diep in jouw onderbewuste! En na de geboorte een machteloos slachtoffer kunt zijn van jouw verdriet, eenzaamheid, schuldgevoel. In je machteloosheid, daar tegen blijft vechten, omdat jij niet weet wat het is. Waar het vandaan komt.
Elke keer als jij getriggerd wordt door een situatie die verbonden is met het verlies van jouw tweelinghelft, wordt je weer opnieuw verbonden aan dat slachtofferschap. Dat gebeurt net zo lang totdat jij jezelf daar echt heel bewust van maakt. Want dan kun jij pas stappen ondernemen, om jezelf daarvan los te maken.
Machteloosheid, in slachtofferschap
Machteloosheid voelen, als jij geraakt wordt door een vervelende situatie. In de slachtofferrol vallen omdat jij weer herinnerd wordt.
Voor dat ik wist dat ik van een tweeling ben, zat ik volledig vast en was ik onbewust slachtoffer van allerlei situaties. Daar kwam nog bij dat ik mezelf slachtoffer vond van wat mij steeds weer overkwam. Zei dan tegen mezelf waarom overkomt mij dat nu weer en daar bleef ik mee worstelen. Het voelde zo machteloos, ik wist dan niet wat ik er mee aan moest.
Wist toen ook nog niet, dat het zo diep van binnen zat. En zeker niet dat het helemaal van mij was, zelf er wat mee moest doen om daarvan los te komen.
Na het weten dat ik van een tweeling ben is daar gelukkig veel in veranderd. Maar toch kom ik van tijd tot tijd nog in een situatie terecht, die mij weer herinnert aan dat nare gevoel en val dan terug in mijn oude patroon ‘de slachtofferrol’.
Bewust zijn dat je een slachtoffer bent
Bewust zijn van wat je overkomt, elke keer weer. Zo maakte ik afgelopen tijd weer enkele situaties mee die mij weer herinnerden aan het gevoel van opzij gezet worden, ik voelde mij afgewezen, worstelde met afkeuring. Ik bleef daar weer enkele dagen in malen en draaien. Totdat iemand mij erop wees.
Ik besefte mij daardoor dat ik niet echt in het leven van alle dag aanwezig was. Ik had me opnieuw in de slachtofferrol begeven! Ik schrok hier enorm van, was mezelf er niet bewust van. Ik dacht boven nare situaties te kunnen staan. Maar toch niet, die gevoelens en triggers [gedachten] waren opnieuw mijn baas.
Weer bewuster ben ik geworden, doordat mij er iemand letterlijk op wees. Ik ben er dankbaar voor, kon er dan ook meteen iets mee doen omdat ik het begrijp. Ben opnieuw heel bewust gaan kijken naar die situatie, ben er stap voor stap doorheen gegaan.
Opnieuw heb ik ontdekkingen gedaan in mijn proces. Geaccepteerd en losgelaten, weer een stapje dichter bij vrijheid.
Bewustworden en in je kracht komen
Bewustworden dat jij geconfronteerd wordt met het overlijden van je tweelinghelft, steeds weer opnieuw. Jij hebt op het moment dat je broertje of zusje overleed, als het ware een foto genomen van die gebeurtenis. En die heb jij opgeslagen in de al aangelegde lichaams- en hersencelletjes en in het energieveld om je heen. Op dat moment wordt je slachtoffer van die situatie. Die situatie verbindt zich aan verdriet, eenzaamheid en schuldgevoel en aan de foto in jouw onderbewuste.
Kom jij in je leven in een situatie terecht, die jouw herinnert aan die foto die jij genomen hebt, dan kom jij meteen weer in die slachtofferrol terecht. Wanneer jij daar niet naar wilt kijken en doet alsof het er niet is, ga jij jezelf verzetten tegen de pijn die aan het verlies vast zit. En maak jij je opnieuw slachtoffer van die situatie. Zo wordt je vaker slachtoffer van de gebeurtenis die jou zo vroeg in jouw leven overkwam.
Jij maakt elke keer weer, dezelfde situatie mee en daar mag jij je bewust van maken. Daar mag jij elke keer zelf van leren, om weer opnieuw in jouw kracht te komen. Om er uiteindelijk zelf helemaal boven te kunnen staan. Jij mag het zien en voelen als een rouwproces wat jij mag verwerken. Dat kan niet in een keer, jij hebt daar meerdere stappen voor nodig. Je komt elke keer een beetje verder en gaat het ook steeds beter begrijpen.
Los komen, er doorheen groeien
Los komen, er doorheen groeien, door jezelf er elke keer opnieuw bewust van te maken. Elke keer sterker eruit komen, totdat jij er helemaal boven kunt staan. Meteen kunt begrijpen wat er gebeurt, wat jou overkomt. Het wordt elke keer makkelijker om in jouw kracht te komen en te blijven. Op een gegeven moment kun jij het naast je neer leggen. Raakt het jou niet meer.
Door bewustwording, kom jij elke keer een stapje verder, een stapje dichter bij jou zelf. Dichter bij jouw eigen ‘VRIJHEID’.
Weet jij van jezelf of dat jij slachtoffer bent van wat jou overkomen is tijdens de zwangerschap of jouw geboorte? Kun jij je daar ook zo machteloos in voelen? Wil jij delen hoe dat voor jou voelt? Vertel dan hieronder in het reactieveld jouw ervaring!
Lieve Mariet,
Toen ik in die slachtofferrol zat, heb ik dingen gedaan, die gewoon weg niet door de beugel kunnen. Die dingen kan ik niet opschrijven, maar ik heb er spijt van. Nu begrijp ik wel waardoor dat kwam, omdat ik alleen verder moest gaan en me alleen voelde. Deze dingen zitten me nog niet lekker,die dingen komen nu wel los. Ik hoop dat ik het een plaatsje kan geven, maar dat weet ik nog niet of dat kan. Lieve groetjes Hanna.
Lieve Hanna,
Begrijpelijk Hanna, als je in de slachtofferrol zit, kun je in een machteloos gevoel zitten. Pakt men soms dingen aan die niet door de beugel kunnen.Dan is het machteloze slachtoffer de baas en dat ben jij niet zelf, niet wie jij echt bent. Misschien is het toch goed om pen en papier te pakken en het op te schrijven. Daar help jij jezelf mee. Er is een bijzondere kracht in je, daar mag je op vertrouwen. Als je dingen gedaan hebt die niet door de beugel kunnen, hoef jij daar niet de rest van je leven voor te boeten.
Kom in je eigen kracht, hopelijk gaat je dat helpen.
Lieve groet
Mariet
Lieve Mariet, dank je wel voor je antwoord. Zeg, als een mens de aarde gaat verlaten en de ziel is in het hiernamaals aangekomen, dan krijg je toch meteen een terugblik met wat je op aarde wel en niet goed hebt gedaan.Volgens mij heb ik nu die terugblik al. Die terugblik kan dat op aarde ook plaats vinden? Met dingen verwerken komen ze naar boven, dus ik weet nu wat ik verkeerd gedaan heb. Ja en schuldgevoelens heb ik nog wel, al worden die wel minder, nu ik jou ken. Dus ik ben nu bezig om alles te verwerken en op te ruimen. En hoop dat, dat alles nog kan in dit leven .Ik probeer nu mezelf te vergeven, maar ik mag ook de ander vergeven, en liefde geven, want dat laatste daar kwam ik voor op aarde. Veel liefs Hanna.
Lieve Hanna,
Dat klopt op het moment dat je deze aarde verlaaten loop je nog een keer door je hele leven.En kom je alles tegen wat er in je leven was, mooi en minder mooi. Die terugblik kom je vanzelf tegen als je op zoek gaat naar jezelf.’Wie ben ik” Iedereen heeft de mogelijkheid om alle moeilijke momenten in zijn leven te helen, naar het licht te brengen. En dat kan jij alleen zelf doen. Dat kan je alleen doen, als jij het jezelf gunt om vrij te zijn van alles wat jij meemaakte.
Die schuldgevoelens worden vanzelf elke keer minder, als jij bereid bent om elke keer weer, dat moeilijke stapje te zetten. Je negatieve ervaringen accepteren en jezelf vergeven en dan de ander accepteren en vergeven. Zo ook eerst jezelf liefde geven en dan pas de ander. Anders geef jij jezelf leeg en val je terug in oude gedrag, of je wordt ziek.
Hopelijk heb jij hier wat aan.
Lieve groet
Mariet
Lieve Mariet,
In mijn leven ben ik nog steeds op zoek, want mijn gevoel geeft aan dat ik een tweeling zusje heb. Ik kan mijn gevoelens niet uiten, want niemand begrijpt mij. Ik Voel me mijn hele leven al alleen en ik mis iets. Ik heb het gevoel dat er iets van me is afgepakt.Ik kwam twee maanden te vroeg en ik woog nog geen drie pond,ik huilde heel veel en was een couveuse kindje. Mijn gevoel is dat ik geen moeder en vader heb gehad,geen broers en zussen, terwijl ik wel drie broers en zussen heb. Met hen allen had ik geen goed contact, het hoefde van mij ook niet, want ik deed toch alles verkeerd. Ik heb veel nacht dromen gehad over mijn tweeling zusje. Toen ik acht jaar was moest ik met mijn moeder mee naar een psychiater, omdat ik anders was, zei ze. Na een half uurtje praten zei de psychiater tegen mijn moeder, mevrouw uw kind mankeert niets! Ik wil ook alles dubbel hebben en ik ben boos om niets. Ik kan nog meer opschrijven, maar dan word dit veel te lang. Ik ben blij met jou web site Mariet, want wat er op staat is bij mij allemaal van toepassing en nu begin ik alles te begrijpen. Groetjes en liefs Hanna.
Lieve Hanna,
Veel mee gemaakt in jouw vroege leventje, en dan niemand die wil begrijpen waarom jij zo moet huilen. Het gemis begon al in de baarmoeder en wordt na de geboorte alleen maar meer. Het gevoel dat je geen ouders hebt en ook geen broers en zussen, komt veel voor bij alleengeboren tweelingen. Het is ook zo onwerkelijk dat daar niet over gesproken wordt en geen aandacht voor mag zijn. Dat niemand in de gaten heeft dat het zoveel pijn kan doen, iemand missen die bij je hoort. Het gevoel en de gedacht dat jij alles verkeerd doet, herken ik ook heel goed. Het komt omdat jij jezelf niet begrijpt. Eerst moet het gemis een plaatsje krijgen in jou leven. Jouw tweelingzusje mag er gewoon zijn. Je mag haar toelaten in jouw leven, ze hoort bij jouw!
Als ik jouw verhaal zo lees ben jij waarschijnlijk van een eeneiige tweeling. Dan ben je nog intenser met elkaar verbonden en is het gevoel van gemis nog groter omdat je samen uit een en dezelfde eicel ontstaan bent. Misschien heb je iemand die je vertrouwd en waar je goed mee kunt praten. Het is goed om je gevoelens en je emoties te uiten, dat kan al even opluchten voor jezelf. Ook er over gaan lezen om jezelf te kunnen begrijpen en jezelf echt bewust te maken van het verlies van je zusje. Dan begin je met helen van jezelf. Je pijn en verdriet helen dat moet je uiteindelijk zelf doen.
Je mag ook altijd contact met mij opnemen, ik wil graag een luisterend oor voor je zijn.
Veel liefs en een warme groet
Mariet